โดยรวมแล้ว เราวิเคราะห์ข้อมูลจากเด็กและวัยรุ่นมากกว่า 50,000 คนจากฟาร์มที่สุ่มเลือกมากกว่า 20,000 ฟาร์ม" ดร.มาไคโกะ คอนเจ นักวิจัยของสถาบัน MwAPATA อธิบาย "เราเชื่อมโยงการวัดเหล่านี้กับความหลากหลายทางการผลิตของฟาร์ม" นักวิจัยค้นพบผลลัพธ์ที่สำคัญ 3 ประการ ประการแรก จำนวนพืชผลมีผลเพียงเล็กน้อยต่อการเจริญเติบโตของเด็กและส่งผลต่อภาวะโภชนาการของเด็ก อย่างไรก็ตาม ความหลากหลายของสัตว์ที่เก็บไว้มีผลในเชิงบวก การเลี้ยงแพะหรือวัว นอกเหนือไปจากไก่และสัตว์อื่นๆ อาจช่วยปรับปรุงภาวะโภชนาการได้ นั่นคือข้อความที่สอง ผลลัพธ์ที่สำคัญประการที่สามเกี่ยวข้องกับตลาดในท้องถิ่น "การเข้าถึงตลาดที่ดีขึ้นส่งผลดีต่อภาวะโภชนาการ" Konje อธิบาย เนื่องจากผู้ที่สามารถขายผลิตภัณฑ์ของตนที่ตลาดและซื้อ อาหาร ที่ตนเองขาดแคลนได้จึงรับประกันได้ว่าอาหารบนจานมีความหลากหลายมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ในหลายพื้นที่ยังขาดโครงสร้างพื้นฐานที่เหมาะสม ถนนสู่ตลาดมักจะแย่มาก การขนส่งใช้เวลานาน และสินค้าบางอย่างเสียหรือเสียหายระหว่างทาง "ถ้าคุณขายอาหารครึ่งหนึ่งไม่ได้ในท้ายที่สุด แต่ต้องทิ้งมันไป แน่นอนว่าความพยายามนั้นไม่คุ้มค่า" ศ.ดร. มาติน กาอิม จากศูนย์วิจัยเพื่อการพัฒนา (ZEF) ของมหาวิทยาลัยอธิบาย ของบอนน์ซึ่งมีส่วนร่วมในการศึกษาด้วย