เป็นที่ชัดเจนว่าหากมารดาแสดงอารมณ์ด้านลบมากกว่าสองเดือนหลังคลอด ลูก ๆ ของพวกเขาจะแสดงการประมวลผลเสียงพูดโดยเฉลี่ยน้อยกว่าเมื่ออายุได้หกเดือน ทารกพบว่าเป็นการยากที่จะแยกความแตกต่างระหว่างพยางค์-เสียงสูงต่ำ โดยเฉพาะ พวกเขาแสดงให้เห็นว่าการพัฒนาการตอบสนองที่ไม่ตรงกันของพวกเขานั้นล่าช้ากว่าในผู้ที่มารดามีอารมณ์เชิงบวกมากกว่า การตอบสนองที่ไม่ตรงกันนี้ทำหน้าที่เป็นตัวชี้วัดว่าใครบางคนสามารถแยกเสียงออกจากกันได้ดีเพียงใด หากการพัฒนานี้ไปสู่ปฏิกิริยาที่ไม่ตรงกันอย่างเด่นชัดนั้นล่าช้า นี่ถือเป็นข้อบ่งชี้ถึงความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของการทรมานจากความผิดปกติในการพูดในชีวิตต่อไป ศาสตราจารย์ด้านพัฒนาการในวัยเด็กและวัยรุ่นของ FU Berlin และผู้เขียนคนแรกของการศึกษาซึ่งขณะนี้ปรากฏในวารสาร เราสงสัยว่ามารดาที่ได้รับผลกระทบใช้ อารมณ์ คำพูดที่กำกับทารกน้อยลง เปิดเครือข่าย พวกเขาอาจใช้ความผันแปรของระดับเสียงน้อยลงเมื่อสั่งให้ทารกพูด" สิ่งนี้ยังนำไปสู่การรับรู้ที่จำกัดมากขึ้นเกี่ยวกับระดับเสียงต่างๆ ของเด็กด้วย เธอกล่าว ในทางกลับกันการรับรู้นี้ถือเป็นข้อกำหนดเบื้องต้นสำหรับการพัฒนาภาษาต่อไป ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่าผู้ปกครองใช้คำพูดที่กำกับโดยทารกมีความสำคัญเพียงใดเพื่อพัฒนาภาษาของเด็กต่อไป คำพูดที่กำกับโดยทารกซึ่งมีระดับเสียงแตกต่างกันมาก เน้นบางส่วนของคำให้ชัดเจนยิ่งขึ้น และด้วยเหตุนี้จึงเน้นความสนใจของเจ้าตัวน้อยไปที่สิ่งที่กำลังพูด ถือว่าเหมาะสำหรับเด็ก